Omuz, kolumuzla gövdemizin birleşim yeridir ve gün içinde en fazla kullandığımız kısımlardan biridir. Omzun anatomisi oldukça yoğundur ve birçok yapıyı bünyesinde bulundurur. Bedenin en hareketli eklemleri arasında yer alan omuz eklemi, karmaşık bir yapıya sahiptir. Bu yapı, üç kemik, dört eklem, 26 kas ve özel yapılar içerir.

Klavikula (Köprücük Kemiği): Ana rahminde ilk oluşmaya başlayan kemiktir, ancak oluşumu en geç tamamlanan kemiktir. İskelet sisteminin en kolay kırılan kemiğidir. Bedenin ön kısmında, dışta kürek kemiği ile içte göğüs kemiği ile eklem oluşturur. Çok sayıda kas tarafından sarmalanmıştır.

Skapula (Kürek Kemiği): Üçgen şeklinde yassı bir kemiktir ve bedenin arka kısmındadır. Çok sayıda kas yapışmıştır. Kol kemiğiyle güçlü bir top-yuva eklem yapısı oluşturur.

Humerus (Kol Kemiği): Uzun bir kemiktir. Üstte kürek kemiği ile altta ulna ile direkt eklem yapar. Çok sayıda kas ile bağlantılıdır.

Akromioklavikular Eklem: Köprücük kemiği ile kürek kemiği üst dış kısmı arasındadır. Kıkırdak disk ile tamamlanır ve az da olsa hareket yapabilmektedir. Eklem bütünlüğü ligament ve bir eklem kapsülü ile desteklenir.

Sternoklavikular Eklem: Köprücük kemiği ile göğüs kemiği arasındadır. Omuzla göğüs arasındaki bütünlüğe katkıda bulunur. Kemik uçları kıkırdak ile kaplıdır.

Skapulotorasik Eklem: Kürek kemiği ile arka kaburga kemikleri arasındadır. Kürek kemiği kaburgalarla arka bölümde eklem yapar ve kayarak hareket eder. Bu kayma hareketi kol hareketlerinde etkilidir.

Glenohumeral Eklem: Kürek kemiği ile kol kemiği arasındadır. Kol kemiğinin geniş üst başı ile kürek kemiğinin dar yuva kısmı arasındaki eklemdir. Top-yuva biçiminde bir eklemdir. Kolun geniş başına uygun olmayan omuz yuvası, labrum adı verilen esnek bir kıkırdakla desteklenir. Labrumun esnek yapısı, omuzun en hareketli eklem olmasının en önemli etkenidir.

Omzun hareketini gerçekleştiren yapılar, kaslardır. Omuz kasları, kolun hareketlerini sağlar ve stabilize eder.

M. Deltoideus: Omzun karakteristik kabartısını meydana getiren kastır. Koldaki esas abduktor kastır. Kolu esas kaldıran kastır. Adduksiyon hariç kolun bütün hareketlerini yaptıran tek kastır. Adduksiyon kalkık duran kolu aşağı indirme görevini yapar. Yürüyüş esnasında kolların öne ve arkaya doğru sallanmasını sağlar. N. Axillaris tarafından uyarılır. Skapulanın akromion çıkıntısına tutunur.

M. Supraspinatus: Koldaki abduksiyon hareketini başlatan kastır. Çalışmadığı zaman kolumuzu diğer kolumuzun yardımıyla ancak kaldırırız. 15 derecelik kaldırmadan sonra deltoid kas devreye girer. Kolun rotasyon hareketinde işlevi yoktur.

M. Teres Major: Kola ekstansiyon, iç rotasyon ve adduksiyon yaptıran kastır. Ekstansiyon kolun arkaya doğru olan hareketidir.

M. Teres Minor: Kola dış rotasyon yaptırır.

M. Infraspinatus: Kola dış rotasyon yaptırır.

M. Subscapularis: Kola iç rotasyon yaptıran esas kastır. Adduksiyon da yaptırır.

Eklem kapsülünün çevresindeki bağlar, kemik stabilitesini sağlar. Stabiliteyi sağlayan en önemli yapı, biceps kasının uzun başının tendonudur. Kürek kemiğinden başlayan dört kas, tendonlarında birleşerek rotator manşeti oluşturur. Rotator manşet üzerinde bir eklem sıvısı kesesi (Bursa) bulunur. Omuz bölgesinde sekiz tane bursa kesesi vardır. Bu bursaların ürettiği kayganlaştırıcı sıvı, eklemin kaygan, yumuşak ve güvenli olmasına katkı sağlar.