Larinks (gırtlak), embriyolojik olarak iki farklı taslaktan gelişir. Trakeobronşiyal tomurcuktan glottis, bukkofarengeal tomurcuktan ise supraglottis ve subglottis gelişim gösterir. Bu farklı gelişim, klinik açıdan önemli sonuçlar doğurabilir. Larinksin gelişimi doğumdan sonra da devam eder ve tiroit ile krikoid kıkırdakları yaklaşık 20 yaşında, aritenoid kıkırdak ise 30 yaşında kemikleşmeye başlar. Bu kemikleşme süreci yaklaşık olarak 65 yaşında tamamlanır.

Yetişkinlerde larinksin üst sınırı, tiroit kıkırdağın üst kenarı veya üçüncü servikal vertebranın korpusunun alt kenarından geçen yatay bir plan ile alt sınırı ise krikoid kıkırdağın alt kenarı veya altıncı servikal vertebranın korpusunun alt kenarından geçen yatay plan arasındadır. Larinks, hyoid kemik ile trakea arasında yerleşmiştir. Yenidoğan bebeklerde ise üst sınır, atlasın alt kenarı, alt sınır ise dördüncü servikal vertebranın korpusunun alt kenarıdır. Birey yaşlandıkça larinks yavaş yavaş aşağıya iner ve ergenlik döneminde yetişkindeki yerine ulaşır. Vokal kordların düzeyine göre larinks üç kompartmana ayrılır:

• Subglottik Bölge: Vokal kordların altında kalan ve birinci trakea halkasına kadar olan kısmıdır.
• Glottik Bölge: Vokal kordların bulunduğu kısımdır. Her iki vokal kord, arka ve ön komissür ile rima glottis'ten oluşur. Vokal kord yapısında vokal ligament, m. vocalis ve mukoza katları bulunur. Vokal kordun uzunluğu yenidoğanda 1.7 cm, kadınlarda 1.6-2 cm ve erkeklerde 2-2.4 cm kadardır.
• Supraglottik Bölge: Vokal kordların üstünde kalan kısımdır. Supraglottik bölgede epiglot, ariepiglottik plikalar, aritenoidler, bant ventriküller (yalancı vokal kordlar) ve larengeal ventriküller bulunur.

• Tek Kıkırdaklar: Tiroit kıkırdak, epiglot kıkırdak, krikoid kıkırdak.
• Çift Kıkırdaklar: Aritenoid kıkırdaklar, kuneiform kıkırdaklar, kornikülat kıkırdaklar, sesamoid kıkırdaklar.
• Krikoid Kıkırdak: Larinksin alt bölümünde tam halka şeklinde bir kıkırdaktır. Hyalen yapıdadır.
• Tiroit Kıkırdak: Larinksin ön ve üst parçasını oluşturur. En geniş kıkırdaktır. Larinksin yumuşak dokularını taşır ve hava yolunun açık kalmasını sağlar.
• Aritenoid Kıkırdaklar: Üç yüzlü piramide benzer hyalen bir kıkırdaktır. Krikoid kıkırdakla birlikte larinksin fonksiyonları açısından önemli yapılardır.
• Epiglot Kıkırdak: İnce, yumuşak bir yaprak şeklinde fibroelastik bir kıkırdaktır. Dil köküyle hyoid kemiğin arkasındadır. Larinksin üst ön duvarının bir parçasını oluşturur.
• Kuneiform Kıkırdaklar: Wrisberg kıkırdağı da denir. Kornikülat kıkırdağın hemen önünde olup klinik açıdan önemli bir fonksiyonu yoktur.
• Kornikülat Kıkırdaklar: Santorini kıkırdağı da denir. Aritenoidin apeksine oturan bu kıkırdağın insanlarda fonksiyonu yoktur.

• Krikoaritenoid Eklem: Krikoid kıkırdakla aritenoid kıkırdaklar arasında bulunur. Dışa aşağıya veya içe yukarıya kayma hareketi yapar, plika vokalisleri birbirine yaklaştırır ya da uzaklaştırır.
• Krikotiroid Eklem: Krikoid kıkırdağın posteromedial parçası ile tiroit kıkırdağın inferior kornusu arasında yer alan küçük bir eklemdir. Rotasyon ve çok az öne arkaya kayma hareketleri yapar.

• Hyoepiglottik Ligament: Epiglotun ön yüzüyle hyoidin arka üst parçası arasında yer alır.
• Farengoepiglottik Bağ: Epiglotun yan kenarlarından yanlara farenks fasyasına doğru uzanır ve farengoepiglottik plikayı yapar.
• Krikotrakeal Bağ: Krikoid ile birinci trakea halkası arasındadır.

• Larinksi Alçaltanlar: Omohyoid kas, sternohyoid kas, sternotiroid kas.
• Larinksi Yükseltenler: Tirohyoid kas, mylohyoid kas, geniohyoid kas, stilohyoid kas, digastrik kas.

• Vokal Kordları Geren Kaslar: Krikotiroid kas, internal tiroartenoid kas.
• Vokal Kordlara Abduksiyon Yaptıran Kas: Posterior krikoaritenoid kas.
• Larinks Girişinin Boyutlarını Ayarlayan Kaslar: Ariepiglottik kas, tiroepiglottik kas.
• Vokal Kordlara Adduksiyon Yaptıran Kaslar: Lateral krikoaritenoid kas, interaritenoid kaslar.