Kafatası iskeleti anatomisi hakkında şunlar anlatılabilir. Kafatasının içerisinde, erişkin olmayan ve normal gelişimini henüz tamamlamış bireylerde toplam olarak 29 kafa kemiği bulunur. Bu sayı içerisinde 7 adet beyin bölümünde, 15 adet yüz kısmında ve her iki kulakta bulunan küçük kemikler de dahildir. Ayrıca, fonksiyonel bir bütünlük içerisinde değerlendirildiğinde, müstakil bir kemik halinde boyun bölümünde yer alan kemikler de kafatası iskeletini oluşturan kemikler arasında sayılır. Bu durumda, yukarıda belirtildiği gibi toplamda 29 kafa kemiği anatomisi oluşur.

Erişkin kafatası iskeleti anatomisi ile yeni doğmuş çocuğun kafatası iskeleti anatomisi arasında bazı yapısal farklılıklar bulunur. Bu sebeple her ikisi de ayrı ayrı incelenir. Cranium'u oluşturan kemikler, bulundukları yerlere göre iki ana kısma ayrılırlar. Beyin bölümü ile ilgili olan ve bu kısmı koruyacak şekilde eklemleşmiş olan kemiklere "osso cranii" ismi verilir.

Yüz bölgesinde "viscerocranium" bulunan, bazı çok önemli duyu organlarını da koruyan kemikler ise "osso faciei" ismini alır. Baş kısmı kemiklerinin yapısal şekilleri ve eklemleşme biçimleri, bir taraftan beyin kısmını, diğer yandan da önemli duyu organlarını korumaya yöneliktir. Yüz bölgesi ve kafa kemiği anatomisi, konuşma ve fonasyon ile ilgili önemli görevleri ve işlevleri de vardır. Yüz bölgesi kemikleri arasında bulunan açıklıklar ve yollar ile hava ve yemek ihtiyaçları da karşılanmış olur.

Neurocranium'un yapısını oluşturan kemikler, aralarında bazı çok sıkı bağlar ve eklemler yaparlar. Bu, küçük çocuklarda daha yumuşakken, erişkinlerde yani büyüklerde, boşluklu ve daha katı alanlar kafa kemiği anatomisinde bulunur. Kafatası iskeleti anatomisinde kemiklerden bir tanesinin bağ kurmaması demek, vücudun diğer kısımlarındaki eksikliklere benzemez; çünkü insan vücudunun emir aldığı beynin bulunduğu kısım olduğu için büyük önem taşır.

Kafatası kemikleri, genel olarak iki ana bölümde incelenir:

Yeni doğmuş bebeklerin kafatası kemikleri arasında fontanel denilen esnek bağ dokusu alanları bulunur. Bu alanlar, doğum sırasında bebeğin kafasının esnekliğini sağlarken, aynı zamanda beyin büyümesine de olanak tanır. Erişkinlerde bu fontaneller kemikleşir ve sutura (dikiş) adı verilen eklemlerle birleşir.

Kafatası kemiklerinin gelişimi ve yapısı, bireyin yaşına, cinsiyetine ve genetik faktörlere bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Kemiklerin şekli ve büyüklüğü, bireyin genel sağlık durumu ve beslenme alışkanlıklarından da etkilenir.